Wrocław Historia

Wrocław (łac. Vratislavia lub Wratislavia lub Budorgis, niem. Breslau i, dś. Brassel, cz. Vratislav, węg. Boroszló) – miasto na prawach powiatu w południowo-zachodniej Polsce, siedziba władz województwa dolnośląskiego i powiatu wrocławskiego. Położone w Europie Środkowej, na Nizinie Śląskiej, nad Odrą i czterema jej dopływami. Jest historyczną stolicą Dolnego Śląska, a także całego Śląska. Jest głównym miastem aglomeracji wrocławskiej, a także największym miastem leżącym na Ziemiach Odzyskanych. Czwarte pod względem liczby ludności miasto w Polsce – oficjalnie 642 869 mieszkańców, piąte pod względem powierzchni – 292,82 km². Z wyliczeń MPWiK i policji wynika, że rzeczywista liczba ludności Wrocławia wynosi od 825 tysięcy do 1 miliona osób. Wrocław jest centrum rosnącej aglomeracji wrocławskiej, którą zamieszkuje szacunkowo 1,25 mln osób. Miasto było stolicą księstwa wrocławskiego, siedzibą władz pruskiej prowincji Śląsk i rejencji wrocławskiej. Od 28 czerwca 1946 stolica województwa wrocławskiego. Od 1 stycznia 1999 stolica województwa dolnośląskiego, należy do Unii Metropolii Polskich i Eurocities. W rankingu opublikowanym przez Globalization and World Cities Research Network, Wrocław został sklasyfikowany w IX kategorii (Gamma) miast o znaczeniu globalnym. Jest to drugi najlepszy wynik w Polsce (za Warszawą). Wrocław został sklasyfikowany w pierwszej setce miast świata w rankingu firmy doradczej Mercer „Najlepsze miasta do życia” w 2015, 2016, 2017 i 2019, a także w pierwszej setce najbardziej inteligentnych miast na świecie (smart city) w raporcie IESE Cities in Motion Index w 2017 i 2019. W roku 2016 był Europejską Stolicą Kultury, a od roku 2019 jest Miastem Literatury UNESCO WKS Śląsk Wrocław – polski klub piłkarski z siedzibą we Wrocławiu, występujący w Ekstraklasie. Dwukrotny mistrz Polski (1977, 2012), trzykrotny wicemistrz Polski (1978, 1982, 2011), dwukrotny zdobywca Pucharu Polski (1976, 1987), dwukrotny zdobywca Superpucharu Polski (1987, 2012) oraz zdobywca Pucharu Ekstraklasy (2009). Śląsk począwszy od meczu z Lechią Gdańsk (1:0) 28 października 2011 korzysta ze Stadionu Miejskiego o pojemności 42 771 miejsc. Obiekt położony jest przy Alei Śląskiej w dzielnicy Fabryczna na osiedlu Pilczyce, w zachodniej części miasta. Stadion, będący areną zmagań Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej w 2012 dysponuje jednopoziomowymi trybunami oraz podgrzewaną murawą. Spełnia wszelkie wymogi obiektu najwyższej, czyli czwartej kategorii UEFA. Najzagorzalsi fani Śląska zasiadają w tzw. Młynie na trybunie północnej (trybuna B) za bramką. Śląsk do października 2011 korzystał ze stadionu znajdującego się przy ul. Oporowskiej 62. Po przeprowadzce na nowy stadion, Stadion Oporowska pełni funkcję bazy treningowej dla pierwszej drużyny. Ostatnim meczem Ekstraklasy na tym stadionie było spotkanie z Podbeskidziem Bielsko-Biała (1:0) 22 października 2011. Kibice Śląska nazywają siebie „szlachtą”. Są jednymi z prekursorów ruchu kibicowskiego w Polsce. W latach 80. wielu kibiców klubu działało w „Solidarności” i Solidarności Walczącej. Kibice Śląska posiadają własne Stowarzyszenie. 16 października 2008 r. powołane zostało do życia Stowarzyszenie Wielki Śląsk. Poza organizowaniem wyjazdów i opraw meczowych bierze udział w spotkaniach z piłkarzami w szkołach i różnego rodzaju placówkach. Przeprowadza wiele akcji charytatywnych budując dobry wizerunek kibiców Śląska oraz promując klub w całym regionie.